Merhabalar. Damadım internette bir sütçüyle ilgili yazı görünce kızımı e-posta ile durumdan haberdar etmiş. Kızım da yazıyı okuyup, diğer sitelerde yazanları da bulunca bu fırsatı kaçırır mı, anne sütçü buldum diyerek bana heyecanla söyledi. Sütçüye heyecanını anlatan güzel bir e-posta yollayıp sütü ısmarladı. Ertesi günü sütçü kapımızda sevinçle sütü aldık. Aldık almasına da kızım ısmarlarken mandıra sütü buldum diye on kilo ısmarlamış. Haydi beş kilosunu yoğurt yaptık gerisini ne yapsak diye düşünürken. Anne bir kısmını sütlaç yap dedi. Hem de ziyan olmaz bal torunuma yediririz. Geri kalanını da dolaba koyduk .Kızım yeni bir şey icat etmiş edasıyla sütler kaynayana kadar heyecanla sevincinden başından ayrılmadı, böylece sütleri değerlendirmiş olduk ziyan olmadan şükür. Yoksa komşulara çıkıp taze süt ister misiniz diye soracaktık, sormamıza gerek kalmadı. Tabii bu arada kızım komşulara da bulduğu sütçünün müjdesini verdi. Uzun zamandır doğal süt arıyorduk ve herkes de bundan haberdardı. Bir dahaki sefere onlar da ısmarlayacak. Herkesin evine taze süt girmiş olacak. Benim de çocukluk anılarım canlandı süt macerası sırasında, babaannem canlandı gözümün önünden filim şeridi gibi. Bu kadar heyecanlanmamızın sebebi doğal süt bulamayışımızdan kaynaklanıyor. Neyse yazıyı fazla uzattım galiba. Sütlaç bildiğimiz sütlaç,40 yıldır aynı tarifle hazırlarım, manevi annemin tarifidir,nişasta un kullanmam,tarifin özelliği önden pirinci suyla pişirirken,tahta kaşıkla pirinci döve döve nişastası çıkana kadar pişirmektir,manevi annem Nuriye Hanıma çok teşekkür ederim tarif için, daha önce siteye fırın sütlaçyazmıştım ama bir de sadesi bulunsun dedim. Pişirmek isteyenlere kolay gelsin.
Portakallı kurabiyeyi ilk yapışımda evde artan yumurta beyazlarını değerlendirmek için içine göz kararı bildiğimiz tereyağı, sıvıyağ katarak portakal aroması olsun diye portakal eklemiştim. Evdekiler çok beğendiler, o gün çaya misafirliğe gittiğimde oraya da götürmüştüm. Onlardan da olumlu yanıt aldım. Bu tarifi mutlaka siteye yazmalısın dediler. Ben de bugün fırsat bulup mutfağa girdim, o zaman göz kararı yaptığım kurabiyeyi siteye yazacağım diye ölçerek hazırladım. Hem yapımı kolay, çok çabuk hazırlanabilen bir tarif. Pişince de ağızda dağılıyor, portakal kokusu insana hoş geliyor. Pişirmek isteyenlere kolay gelsin.
Vereceğim tarifi ne zamandır pişirmek istiyordum. Kardeşlerimin ve ablalarımın iadeyi ziyarete bana gelmesi vesilesiyle pişirmiş oldum. Çok hafif lezzetli bir pasta, tadı paskalya çöreğini andırıyor, kuru pasta tadında bir lezzet. Daha önce başka bir tarifi denemiştim ama kek tadında pastaydı. Şimdiki tarif daha lezzetli ve de mayalı oluşu pastaya ayrı bir lezzet kattı. Tarifini Oktay Usta‘nın sitesinden aldım, aynen uyguladım, tarifte bir değişiklik yapmadım. Yapımı da çok kolay, denemek isteyenlere kesinlikle tavsiye ederim. O gün menümüzde alman pastası, gül böreği, mercimekli köfte, zeytinyağlı pazı sarması, patates çorbası vardı. Sırayla yayınlamadıklarımızı vakit buldukça yayına koyacağız inşallah. Önceliği alman pastasına verdim, çünkü çok hoşuma gitti. Sizlerle paylaşmak istedim.
Kardeşlerim de alman pastasını çok beğendiler. Günümüz çok güzel geçti. Sayılı dakikalar çabuk geçermiş, muhabbete doymadan herkes evine dağıldı. Gönül ne kahve ister ne kahvehane, gönül muhabbet ister kahve bahane hesabı bizim muhabbet de doymadan bitti. Bir daha buluşuruz inşallah.
Denizli’den kızım (gelinim Burçin) bizleri ziyarete geldi. Kızım yaprak sarmasını çok sever, sararak ona sürpriz yaptım. Kaç aydır onları uzakta olduğu için göremiyoruz, Allah’tan telefonlar var da biraz hasret gideriyoruz. Bir dahaki sefere oğlum da gelir inşallah, hep beraber hasret gideririz. Muratçığım seni masada hep andık, kulakların çınlamıştır mutlaka.
Sarmanın yanında menümüzde dünürümden tarifini aldığım börülceli, kurutulmuş biberli tarhana çorbası vardı. Çorbanın resmini çekmeyi unuttuk, bir dahaki sefere inşallah yaptığım zaman yazarım.
Ispanaklı böreğini damadım ve oğlum çok sever. Oğlum ve kızım uzakta olduğu için yiyemiyorlar, sanal olarak buradan size de gönderiyorum Murat’çığım ve Burçinciğim, sizleri sevgiyle kucaklıyorum. İstanbul’a geldiğiniz zaman size de yaparım inşallah.
İlk aşure yapmayı yıllar önce manevi annemden öğrenmiştim. İlk yaptığım aşureler onunki gibi lezzetli olmuyordu. Ekşi ve lezzetsiz oluyordu. Meğer üzümü içine sonradan ekliyormuş. Ben hepsini bir pişiriyordum, ondan ekşi oluyormuş benim aşurem. Şimdi pişirdiğim aşureleri yiyenler çok lezzetli olduğunu söylüyorlar. Püf noktası aşure yapımını kolaylaştıran buğdayı, nohutu, fasulyeyi bir gün önceden ıslatıp akşamdan bir taşım kaynatıp bir gece sıcağında beklemesi. Ertesi günü işim kolaylaşıyor ve de daha çabuk pişirmiş oluyorum. Aşurenin ikinci püf noktası şekeri katıp şeker eridikten hemen sonra ocağı kapatmak. Bakla, buğday, nohut, fasulye şekerle çok kaynayınca sertleşiyor.
Teşekkür ediyorum manevi anneme bizimle tarifini paylaştığı,bana bu güzel tarifi öğrettiği için.Allah ondan razı olsun.
